Jeen
‘Je kan hier echt jezelf zijn’
Jeen (Leeuwarden, 1988) is via de huisarts naar Viverè centrum verwezen. Sinds anderhalf jaar komt hij twee dagen per week naar de activerende dagbesteding. ‘Het was belangrijk voor mij om tot rust te komen. Dat lukt me steeds beter en ik weet weer wat ik graag doe.’
‘Voordat ik hier kwam was alles in mijn dagelijks leven erg onzeker. Ik had heel hard gewerkt. Allerlei banen heb ik gehad. Fysiek zwaar werk, vaak in de bouw of in de spoelkeuken van een restaurant. Het liep altijd via uitzendbureaus en ik kreeg nooit een vast contract. Dat brak me op. Ik voelde me slecht behandeld en ik had zelf ook niet altijd een capabele houding. Het was een soort burn-out, waardoor ik het allemaal niet meer zag zitten.’
Weer perspectief
‘Lekker theedrinken, relaxen en af en toe met iemand praten, dat vind ik fijn hier. Het is ook prettig dat je gezamenlijke dingen kunt doen. Het contact met de anderen is echt leuk. Ik vind het hier ontspannend. Je kan echt jezelf zijn, dat is bijzonder van deze plek. Er zit geen druk op. Niks voelt als een verplichting, maar als iets dat je zelf wilt doen. Zo volg ik een online module waarbij ik leer met stress om te gaan. Daar krijg ik feedback op. Dat is goed, want ik was, en ben, best vaak opstandig. Daarom heb ik mensen nodig die mij tegengas geven. Die kom ik hier tegen. Mezelf kom ik ook regelmatig tegen, maar dat is positief. Op die manier leer ik mezelf beter kennen en krijg ik weer perspectief.
Thuis ben ik graag lekker alleen, maar ik zoek ook mijn vrienden op. Als het mooi weer is, ga ik graag mountainbiken of zwemmen. Of even een kringloopje doen, lekker snuffelen. Ik verveel me eigenlijk nooit. Alleen als het slecht weer is, vind ik het soms saai.
Via Viverè Centrum zit ik sinds kort bij een Shantykoor. Ze vroegen of ik een keer kwam kijken en toen mocht ik meteen meezingen. Vroeger zat ik in een band. Ik ben muzikaal, speel elektrische en akoestische gitaar en ik zing graag. Het is zo leuk om weer met muziek bezig te zijn.’
Rustgevend
‘Ook heb ik hier mijn eigen plantenkas, waar ik vleesetende planten kweek. Dat vind ik heel rustgevend. Het is een heel oude hobby van me. Ik zat geloof ik in groep drie van de basisschool, toen een klasgenootje een plantje meenam met van die ‘happertjes’. Ik was meteen enthousiast en ging het thuis ook proberen. Er hebben heel wat plantjes in mijn vensterbank gestaan, want ze gingen alsmaar dood. Ik deed steeds mijn vinger in de ‘happertjes’ omdat ik dat zo mooi vond. Toen wist ik nog niet dat ze daarmee hun energie verspelen en het uiteindelijk niet overleven. Vleesetende planten zijn bijzondere planten met speciale behoeftes. Dat vind ik mooi. Als je weet wat je doet zijn het hele simpele planten. Jarenlang ben ik er niet mee bezig geweest en nu heb ik het weer teruggevonden.
Vorig jaar is het pand van Viverè centrum verbouwd. Daar heb ik veel bij geholpen. Mijn plan voor een eigen kas, had ik toen al. Het mocht, maar eerst moest de verbouwing klaar zijn. Na die tijd hadden we een open dag waar veel mensen op af kwamen. Het was overweldigend. Er was ook een man met het grootste herbarium van Nederland. Hij woont aan de overkant. Dat verzin je toch niet? Met hem kon ik er heel mooi over praten. Ik zou graag met meer mensen in contact komen die dit ook boeiend vinden en informatie uitwisselen. Met enige hulp heb ik deze plek helemaal zelf uitgedacht en opgebouwd. Daar ben ik wel trots op.’