Wendy, 30+ jaar oud, komt al meer dan 5 jaar iedere dag met de fiets naar Viverè Centrum. In haar leven is veel gebeurd waardoor een veilige haven voor haar erg belangrijk is.
“Ik kom naar het centrum voor mijn sanity. Ik moet hier echt elke dag even zijn, dit voelt als een thuishaven. Hier voel ik me veilig, kan ik me uiten. Hier zijn mensen tegen wie ik alles kan zeggen. Vroeger kropte ik alles op, wat niet bepaald gezond is. Dat hoeft nu niet meer.”
Een vast programma heeft Wendy niet. Ze maakt een praatje met begeleiders en andere deelnemers, mag graag mensen ‘stangen’ maar deelt ook veel knuffels uit. En ze houdt van puzzelen en knutselen.
Wendy geeft aan dat er veel vertrouwen is binnen het centrum, ook tussen de deelnemers onderling. Er wordt weinig in achterkamertjes gesproken, bijna alles wordt met elkaar gedeeld. Het belangrijkste wat Wendy hier heeft geleerd, door de vriendschappen die zijn ontstaan, is dat je ook gezonde relaties met mensen kunt hebben. Dat is iets wat ze vanuit haar verleden niet kent.
Het verwoorden van gevoelens en emoties is soms moeilijk. Wendy vindt het soms lastig te bepalen hoe ze ergens op moet reageren. Door de begeleiding die ze van de coaches krijgt weet ze nu beter te bepalen wat ze eigenlijk voelt en durft ze zich gemakkelijker te uiten.
Voor de toekomst heeft ze geen grote dromen of wensen. Dan word je ook niet teleurgesteld. Wendy neemt elke dag zoals die is en bepaalt aan het eind van de dag ‘of het een goede was’. Ze heeft er moeite mee als mensen dingen beloven en vervolgens hun afspraken niet nakomen. Door de relaties die ze binnen het centrum heeft doet ze vaker positieve ervaringen op waardoor haar vertrouwen kan groeien.
Daar heeft ze al best wel stappen in gemaakt; zo is Wendy vrijwilligster geworden bij het shantykoor dat op donderdagavonden in het Viverè Centrum oefent. Door een van onze contacten is ze bij dit koor gekomen. In het begin vond ze dit heel spannend, maar nu gaat het heel goed en ze wordt door de koorleden enorm gewaardeerd.